Logopedie

Articulatiestoornissen: Dit zijn stoornissen in de uitspraak van spraakklanken. De spraakklanken worden foutief of niet uitgesproken. We maken een onderscheid tussen fonetische articulatiestoornissen en fonologische articulatiestoornissen.

Als kinderen spraakklanken weglaten, vervangen door een andere klank of niet volledig correct uitspreken spreken we van een fonetische articulatiestoornis. Het gaat bijvoorbeeld om het niet kunnen uitspreken van de spraakklank [r].

Daarnaast hebben we de fonologische articulatiestoornissen. Het kind produceert de meeste spraakklanken correct maar gebruikt de spraakklanken in woorden niet correct. Er worden vereenvoudigingsprocessen toegepast. Alle jonge kinderen passen in de loop van hun spraakontwikkeling deze vereenvoudigingen toe. Maar als het kind deze processen langer dan normaal of atypisch toepast, spreken we van een fonologische stoornis.

Taalstoornissen: De taalontwikkeling verloopt volgens een vast patroon. Toch kan bij een aantal kinderen dit verloop vertraagd of afwijkend verlopen. We spreken dan over een primaire taalontwikkelingsstoornis. Er is geen duidelijke oorzaak aan te wijzen. De taalontwikkelingsstoornis treft zowel de ontwikkeling van de taalvorm (verbuigingen en vervoegingen en de zinsbouw), de taalinhoud (woordenschat) als het taalgebruik. Daarnaast kunnen er kenmerken optreden van hyperkinetisch gedrag en moeilijkheden met aandacht en concentratie. We spreken van een secundaire taalontwikkelingsstoornis als de taal zich niet normaal ontwikkelt als gevolg van een verstandelijke handicap, een gehoorstoornis of een psychische stoornis.

Leerstoornissen: Kinderen kunnen moeilijkheden ondervinden op school met lezen, spelling en/of rekenen. Het gaat over moeilijkheden met de schriftelijke taal ondanks een normale intelligentie. Er kunnen problemen optreden met het omzetten van de gesproken taal in geschreven taal (spelling). Maar ook het omzetten van schrijftaal naar spraak (lezen) kan moeilijk verlopen. Bij rekenstoornissen is er sprake van een achterstand voor specifieke rekenvaardigheden. Soms gaat het over een achterstand die weer ingehaald kan worden. Als er problemen optreden bij het automatiseren en de problemen hardnekkig zijn, ook na intensieve begeleiding, kunnen we spreken over een echte leerstoornis (dyslexie, dyscalculie).

Myofunctionele stoornissen: Foutieve en afwijkende mondgewoonten (bv. duimzuigen, mondademen en infantiel slikken) werken een foutieve tongligging en foutieve slikbeweging in de hand of veroorzaken. Het evenwicht tussen de spieren is onderling verstoord. De articulatie wordt vaak verstoord en het heeft een negatieve invloed op de ontwikkeling van kaak- gebitsstructuren. Orthodontische behandeling heeft ten volle nut als de myofunctionele problemen opgelost worden.